Ik voel geregeld de dringende behoefte om me onder te dompelen in het geurende groen van een bos, me te verliezen in het bewonderen van glooiende heuvels of – op vakantie – eindeloos te wandelen langs de branding.

Het is een oerdrang waar ik maar al te graag aan toegeef. Ik kan nog zo veel stress hebben, zodra ik buiten ben en mijn aandacht focus op een bloem in de berm, een koe in een sappig groene wei of een merel op een boomtak voel ik me tot rust komen.

Ik neem de uitdrukking Wake up and smell the roses letterlijk; als ik ’s ochtends vroeg langs een rozenstruik loop, móet ik gewoon even stoppen en aan een van de bloemen ruiken. Vroeger zou ik dat waarschijnlijk niet gedurfd hebben, bang als ik was dat degenen die dit zouden zien me voor gek of toch minstens een tikje excentriek zouden verslijten. Nu ik heb geleerd om meer te leven in het moment ben ik alle schaamte voorbij en geef ik me met een gerust gemoed over aan deze olfactorische geneugte.

Ik voel me gesterkt in deze gewoonte als ik lees dat nu ook wetenschappelijk bewezen is dat je temidden van natuur sneller geneest. Zo concludeert sociologe Jolanda Maas in haar proefschrift getiteld “Vitamin G: Green environments-Healthy environments” dat mensen die in een groene omgeving wonen zich niet alleen gezonder voelen maar het feitelijk ook zijn. Haar onderzoek wijst uit dat deze mensen minder vaak naar de huisarts gaan, minder last hebben van depressie en gemakkelijker herstellen van stress.

De natuur heeft dus een positief effect op onze fysieke gesteldheid. Zo bleek in de Amsterdamse wijk Bos en Lommer (what’s in a name!) meer groen – van 30% naar 40% – tot minder sterfte per jaar te leiden.

Maar er zou ook bewijs zijn voor de stelling dat patiënten die uitkijken op een groene omgeving sneller genezen en dus eerder ontslagen worden uit het ziekenhuis dan de stakkers die bijvoorbeeld slechts zicht hebben op een parkeerplaats. Nu ook in de gezondheidszorg duidelijk wordt dat natuur geld kan besparen, zijn zorgverzekeraars plotsklaps ook in alles wat groeit en bloeit geïnteresseerd. Zo stort Menzis 25 euro van elke afgesloten polis in het fonds van Natuurmonumenten.

Ik bevind me in de gelukkige omstandigheid dat ik een eigen tuin heb in een groene woonwijk. In mijn vrije tijd ga ik graag naar buiten om alle mogelijke soorten groen op te zoeken. Op vakantie is het extra genieten van fantastische natuurgebieden en exotische vegetatie met de wonderbaarlijkste geuren en kleuren. Dat geeft een enorme boost. Maar ik kan evengoed genieten van het stadspark, zo’n typische holle weg of van een eenzame klaproos in de berm.

Als je zelf de natuur niet (meer) kunt opzoeken, is het zaak dat de natuur jou een bezoek brengt. Dus omring je met bomen, planten en bloemen. Als je geen eigen tuin hebt, zorg dan dat je uitkijkt op andermans tuin, op een openbare groenvoorziening of voor mijn part op een met klimop begroeide muur. Kies kussenslopen, bedspreien en tafellakens met natuurtaferelen. Gebruik een prachtig begroeid berglandschap, een ongerepte steppe of een zo-groen-dat-het-pijn-doet-aan-je-ogen jungle als screensaver. En als je man of vrouw het niet voor je doet, koop dan in ieder geval geregeld eens een bloemetje voor jezelf.

Natuur heelt, ook al is het een slap aftreksel van het echte werk.

© Pascale Bruinen