Contact met mijn lezers vind ik erg belangrijk. Per slot van rekening schrijf ik voor jullie! Zonder jullie feedback is het voor mij slechts gissen wat jullie van mijn columns vinden. Ik stel het dan ook ontzettend op prijs als je de tijd en de moeite wilt nemen om een reactie achter te laten. Dat kun je doen per column, maar je kunt bijvoorbeeld ook een reactie plaatsen bij de pagina’s “Over de auteur” of “Over deze blog”.
Als je wilt reageren schrijf je je reactie in de daarvoor bestemde ruimte onderaan de column of pagina. Je kunt ook op het wolkje klikken rechtsboven aan het begin van de column. Dan opent zich eveneens een scherm waar je een reactie kwijt kunt.
Voor i-pad gebruikers geldt dat mijn blog soms opstart in een andere layout (de zogenaamde i-padsite). Als je hier een reactie wilt plaatsen kies je voor het kleine grijze wolkje rechtsbovenaan, naast “Menu”. Als je daarop tikt opent zich een subscherm “Comments”. Kies dan voor “New Comment”, waarna er een kleiner scherm (“Geef een reactie”) opkomt waarin je kunt gaan typen.
Op de i-pad kun je ook kiezen voor het gebruikelijke opstartscherm. Kies dan “View standard site” dat helemaal onderaan de column in beeld verschijnt en dan schakelt hij door naar de normale layout. In deze versie vind je het reactiescherm onderaan de column.
Als je een reactie plaatst wordt wel gevraagd naar je naam en emailadres. Je emailadres wordt overigens niet gepubliceerd, alleen je naam zal te zien zijn voor het publiek dat deze blog bezoekt.
Onder “What’s Up” vind je korte actuele berichten en mededelingen van mij aan jullie, waarop jullie ook kunnen reageren. Graag zelfs!
cool columns 
Hai Pascale
Ik wil je laten weten dat ik ervan genoten heb je columns te hebben gelezen.
Herkenbaar en leuk te lezen ik geef het door en jij ga vooral door.
Gr. Patricia Paulissen
Hallo Patricia, wat enig dat je de columns al gelezen hebt en ze de moeite waard vindt! Ik stel het erg op prijs dat je een reactie hebt achtergelaten, super! Bedankt en tot blogs!
Hoi Pascalle en Patricia…. leuk dat je het doorgegeven hebt, en idd leuk om zo;n blogs te lezen. En een mooie site overigens. We zullen hem zeker weer doorsturen!!
Groetjes Jolanda
Hallo Jolanda, hartstikke leuk dat je een reactie achter gelaten hebt, dank daarvoor! En bedankt voor je compliment over de site. Super dat je hem wilt doorsturen!
Tot blogs, en met hartelijk groet van Pascale
Hallo Pascalle, vandaag weer met plezier jouw column gelezen in het AD. Een verademing en geheel in de lijn van, in ieder geval, mijn denken en doen. Bedankt: Topwijf!
Dank je wel, Maarten, voor de moeite van het reageren. Altijd leuk om te horen dat iemand mijn columns waardeert, dat motiveert om door te gaan! Vriendelijke groeten van Pascale Bruinen alias Topwijf
Ha Pascale,
Nu je site helemaal klaar is voor smartphone gebruik en ook nog eens onder mijn favorieten staat opgeslagen denk ik té vaak in een week: Is het nog geen vrijdag??
Leve de sneak peek!
Groetjes van Mirthe
Hoi Mirthe, wat leuk dat ik je tref op mijn blog! En voor wat betreft de nieuwe column: nog één nachtje slapen!
Groetjes,
Pascale
Ha lieve pascal, wat een geweldige column weer! En wat moest ik lachen om ‘hapje drankje leuke man d’r bij’. Ik had echt weer even heimwee naar de tijd in maastricht! Liefs bernice
Hee Berniesje!!! Wat superleuk om jou op mijn blog te zien! Ja, ik kan echt niet zonder die afbeelding want die is synoniem voor onze “kop-en-schotel-tijd”, weet je nog wel? Mooie herinneringen die me erg dierbaar zijn, wat hebben we gelachen toen we kamergenoten waren. Erg jammer dat we nu niet meer samen werken, maar wie weet komt dat ooit nog een keer…Zeg nooit nooit! Fijn weekend, ook voor Frank (jouw “leuke man”)! Liefs Pascale
Beste Pascale,
Zojuist lees ik je column in het AD over de jonge moeder en het vreselijke einde na de vrijspraak. Ik raak diep diep ontroerd hoe je dit hebt beschreven, was het maar een verhaal en nooit echt gebeurd. Heel even dacht ik “goed voorbeeld doet goed volgen” maar dat lost natuurlijk niets op en maakt dit alleen maar nog vreselijker dan het al is. Ik heb geen verstand van rechtspraak maar je inschatting van hoger beroep was zeer terecht denk ik. Vooral veel sterkte voor die kinderen en in welk opzicht dan ook de direct betrokkenen (dat laatste geldt ook voor jou) !
AdP
Beste Arie,
Welkom op mijn blog! Hartelijk dank voor je mooie commentaar, dat doet me goed! Ik waardeer het zeer dat je de moeite neemt om te reageren want het is voor mij ook belangrijk regelmatig wat feedback te krijgen over mijn columns. Als ik er in geslaagd ben mijn gevoelens over te brengen op jou als lezer, ben ik een tevreden mens. Ja, het was een ontzettende trieste wending en dat hakt er ook wel stevig in. Dit is een van die gebeurtenissen die me altijd bij zal blijven. Maar het bevestigt me wel in mijn motivatie om mijn uiterste best te blijven doen in mijn werk. Ik hoop dat mijn andere columns – die natuurlijk veel luchtiger zijn dan een deel van mijn columns in het AD – je ook kunnen bekoren.
Groetjes en een fijn weekend,
Pascale
vandaag 24 december.: de column het verse lijk, zoals altijd boeiend, maar na de laatste heb ik in mijn eentje echt luidkeels, dus hardop gelachen. wat een vondst de associstie met spaghetti. schitterend. blijf ons aub verrassen en vermaken. bednkt.
Beste Kees, leuk dat je mijn blog gevonden hebt! En dank je wel voor je positieve reactie. Fijn om te horen dat mijn columns je boeien en laten lachen. Daar doe ik ook mijn best voor.
Fijn weekend nog! Groet van Pascale
Hoi Pascale,
GEWELDIG! Ik lees met heel veel plezier je columns! Soms lees ik ze in mijn pauze en dan begin ik heel hard te lachen, mijn collega’s kijken dan over hun scherm heen met met ogen die zeggen: Gaat het? Je schrijft heel levendig waardoor ik alles voor me zie!
Ik zeg ga vooral door en dan vermaak ik me prima in de pauze!
Groetjes,
Diana
Hoi Diana, wat leuk dat ik jouw reactie hier aantref! Dank je wel voor je compliment, dat vind ik leuk om te weten! Veel groetjes van Pascale
Geachte Mevrouw Bruinen.
Ik heb nog nooit gereageerd op een krantencolumn, maar Uw rechtbankverhalen zijkn dermate leuk en luchtig, dat ik gaarne voor U een uitzondering maak. Ik hoop dat nog vele malen Uw columns zullen verschijnen. Welicht verdient het de overweging om Uw artikelen in boekvorm uit te geven.
Met vriendelijke groet en tot wederlezens.
Geachte heer of mevrouw van Osnabrugge,
Wat leuk om uw reactie hier aan te treffen op mijn blog, en dan nog wel zo’n lovende! Ik vind het een enorme eer dat u voor mijn columns de moeite heeft genomen een reactie achter te laten. Dank u wel, dat inspireert me om door te gaan!
Met hartelijke groet, Pascale Bruinen
Dag mevrouw Bruinen,
Ik las vandaag uw stukje in de AD over uitgaansgeweld.
Mijn vraag: komt er ook een gewoon verslag van deze rechtzaak in de krant?
Mvrgr
Dries
Geachte heer Geelen,
Nee, dat zal niet het geval zijn. Dit betreft een zaak die al een tijdje terug heeft gespeeld.
Met vriendelijke groet,
Pascale Bruinen
Beste Pascale,
Leuk, zo’n toegankelijke officier.
Ik hoop dat dat nog lang zo mag blijven.
Dat is toch wel prettig aan Nederland dat dat nog zomaar kan.
Maar wat ik vandaag las in de column in de ADHC van gisteren, 5 september, daar schrok ik toch wel van.
Hoe is het in hemelsnaam mogelijk dat een man die herhaaldelijk geweld pleegt, dat hij drie maanden cel en een t.u.l. van een een half jaar aan zijn broek heeft, dat hij dan als een vrij man naar buiten kan wandelen en je terloops ook nog eens kan bedreigen?
Waarom is de man niet meteen vastgezet?
Sterker nog: waarom zàt die man niet al vast?
Met vriendelijke groet,
Eduard
Beste Eduard,
Allereerst dank voor de moeite van het reageren en ook voor het meeleven. Tja, hoe het kan dat die persoon niet al vast zat: voorlopige hechtenis is mogelijk als er meer dan een verdenking is bij ernstige feiten en er ook een grond is om iemand vast te zetten. Dit had hier dus gekund, gelet op voldoende bewijs in het dossier, de ernst van het feit en het gegeven dat hij eerder geweld had gepleegd. Maar de praktijk leert dat dit niet standaard gebeurt in alle gevallen waarin dit wettelijk mogelijk is. Dat kan met verschillende factoren te maken hebben, zoals bijvoorbeeld de verwachting dat de uiteindelijke straf korter zal zijn dan de duur van de voorlopige hechtenis. Of het OM vordert dat een verdachte in voorlopige hechtenis moet blijven, zoals bijvoorbeeld een vordering tot bewaring voor 14 dagen, maar wordt de vordering door de Rechter-Commissaris afgewezen of wordt de verdachte meteen geschorst uit de voorlopige hechtenis onder strikte voorwaarden. Zomaar een paar redenen waarom het voor kan komen dat deze verdachten nog vrij rondlopen als ze op zitting moeten verschijnen. Wettelijk bestaat er ook nog de mogelijkheid om onder bepaalde omstandigheden tijdens de strafzitting een bevel tot gevangenneming te doen, maar daar wordt in de praktijk niet zo vaak gebruik van gemaakt. Meestal wordt de veroordeling afgewacht, die dient vervolgens ook nog onherroepelijk te worden (als een verdachte of het Openbaar Ministerie in hoger beroep gaat, is er nog geen definitief vonnis) en als dat zo is, wordt de veroordeelde op zeker moment vastgezet om zijn definitieve straf uit te zitten. Dan is hij dus wel langere tijd achter elkaar van de straat. Zo ook bij dit feit.
Fijn weekend nog!
Beste Pascale,
Dank voor je reactie. De straf was hier toch zeker hoger geweest? En zeker wel met een t.u.l.? Het is toch zeer waarschijnlijk dat een R.C. een voorlopige hechtenis in dit geval niet zal schorsen? Dit is een man waartegen de maatschappij moet worden beschermd. Je kunt die toch niet rond laten lopen in afwachting of hij misschien in hoger beroep zal gaan?
O, ja. Nog een vraag. Ik weet niet of je wel eens naar Aspe hebt gekeken, maar is wat in Vlaanderen een Onderzoeksrechter is, in Nederland een Rechter-Commissaris?
En dan nog iets: buitengewoon moedig, dat je toch drie maanden durfde te eisen: ik kan me voorstellen, dat sommige aanklagers een uitvlucht bedenken, als ze met een agressieve verdachte te maken hebben, waarvan ze weten, dat die na zijn veroordeling zo de zaal kan uitlopen. Het zou betekenen dat in dat geval de straat reageert: een gevaarlijke ontwikkeling.
Hallo Eduard, de t.u.l. staat los van de voorlopige hechtenis, die wordt alleen bekeken ten opzichte van de strafmaat van het hoofdfeit. En ja, een Onderzoeksrechter valt in grote lijnen wel te vergelijken met een R-C. Het eisen van drie maanden heeft niet zozeer met moed te maken als wel met professionaliteit, denk ik. Anders kun je dit werk ook niet doen. Maar dit voorbeeld leert dat het geen kwaad kan om in het gegeven geval gewoon goed op te blijven letten.
Ja. Ook een fijn weekend toegewenst. Morgen doe ik een cruise in het Westland met mijn toneelgroep. 🙂
Beste Pascale,
Heb weer met belangstelling je column in het AD gelezen.
Nu vraag ik me af: wat voor straf heb je in dit geval geëist en wat is er uiteindelijk gevonnist?
Heeft de advocaat soms nog als ‘verzachtende’ omstandheid iets gedaan met het feit dat ze zijn teruggekomen?
Met vriendelijke groeten,
Eduard
Hallo Eduard, ik heb de details nu niet meer paraat omdat ik geen dossier heb maar de eisen lagen, meen ik, tussen de 18 en 30 maanden celstraf. In die bandbreedte heeft de rechtbank ook gevonnist. Nee, de advocaten hebben wijselijk niks gezegd over het gegeven dat ze nog zo brutaal waren geweest om terug te komen. Dat zou ook niet echt in het belang van hun cliënten zijn geweest. Maar ik heb dit natuurlijk wel benoemd in het requisitoir omdat het iets zegt over hun mentaliteit. Groetjes, Pascale
Hallo Pascale,
Ik zou me kunnen voorstellen, dat de advocaten zouden hebben beweerd dat ze terug waren gekomen om zogenaamd hun excuses aan te bieden of ‘het uit te praten’. Overigens vind ik de strafeis toch wel erg laag voor zo’n brute daad tegenover een alleenstaande vrouw. En zou dit nou echt afschrikkende werken naar andere potentiële daders?
Met vriendelijke groeten,
Eduard
Hoi Eduard, ja dat had inderdaad gekund maar uit de aangifte van de vrouw bleek al dat ze terug zouden komen om geld te halen en toen de vrouw dezelfde personen erna inderdaad vlakbij haar woning in een auto zag zitten, heeft ze meteen de politie gebeld. De eis per persoon hangt altijd onder andere samen met ieders rol (wel/niet persoonlijk een wapen gehanteerd, grotere of kleinere rol in het geheel), of er wel of niet enig letsel is ontstaan bij het slachtoffer, of het slachtoffer bijvoorbeeld gekneveld is geweest, hoe lang het heeft geduurd en de achtergrond van iedere verdachte (wel of geen recidive op het gebied van diefstal en/of geweld). In dit specifieke geval was het voor de vrouw in kwestie gelukkig relatief “goed” afgelopen (niet gekneveld, niet echt mishandeld, geen fysiek letsel, wel erg geschrokken) en hadden de daders niet allemaal dezelfde achtergrond. De vraag of welke straf dan ook afschrikwekkende werking heeft, is een hele moeilijke. Het blijft een probleem dat het gebeurd is en dat je het helaas niet meer terug kunt draaien. Of een straf echt afschrikt, zal ook afhangen van de persoon van de dader. Sommige zullen ervan onder de indruk zijn, anderen minder of niet.
Het snijden met een mes in de zitbank moet naar mijn gevoel toch echt als strafverzwarend woorden gezien: ik denk dat dit ook heel veel angst in zal hebben geboezemd.
Sorry, overigens dat ik hier zo serieus op in ga, maar recht en onrecht houdt me nu eenmaal erg bezig en doorgaans vind je niet zo 1, 2, 3 iemand ‘uit het veld’ om daarmee in discussie over te gaan.
Ik snap je punt en vind het helemaal niet erg dat je er “zo serieus” op in gaat. Leuk om zo te sparren! Fijn weekend!
Hallo Pascale
Ik las het interview in de Limburger; Leuk om te lezen dat het zo goed met je gaat. Ik heb me opgegeven als “volger”.
Hoi Ina!!!! Jazeker weet ik dat nog, wat super leuk dat ik jou hier “tegenkom”!!! Hoe gaat het met jou??? Ik hoop dat het je goed gaat. Via mijn blogs kun je wel ongeveer volgen hoe het met mij is en wat ik zoal meemaak. Hartstikke mooi dat je zelfs volger bent geworden, ik hoop dat je het de moeite waard zult vinden. Maar ik ga zeker mijn uiterste best doen! Liefs van Pascale
Beste Pascale,
Je column in het AD sla ik nooit over. Heel menselijk altijd en ik blijf zelden met vragen zitten. Maar nu heb ik er een, naar aanleiding van je ‘Zwijgplicht!’ van vandaag. In deze column suggereer je namelijk dat de verdachte de veroordeling in voor hem gunstige zin had kunnen beïnvloeden door te spreken, maar je geeft niet aan hoe hij dat dan had moeten aanpakken.
Hartelijke groeten,
Wim Weenink.
Hallo Wim, allereerst gelukkig Nieuwjaar! Dank je wel ook voor je reactie. Wat ik bedoel is dat een verdachte die tegen beter weten in blijft zwijgen, geen licht werpt op zijn beweegredenen voor het plegen van het feit en dus ook niet spijt kan betuigen voor hetgeen hij gedaan heeft. Als er in een zaak al voldoende bewijs ligt (m.a.w. dat ik zijn bekennende verklaring niet eens nodig heb om tot een veroordeling te komen omdat er meerdere andere bewijsmiddelen tegen hem liggen), is het vaak beter om als verdachte je aandeel toe te geven zodat je vervolgens als officier en rechter rekening kunt houden met het waarom van het delict en met een eventuele spijtbetuiging. Dat kan van invloed zijn op de strafmaat (een bekentenis geeft ook meer tevredenheid en een grotere kans op verwerking voor de slachtoffers) en ook op de inschatting van het recidiverisico (oftewel het risico dat het nog eens gebeurt). De strafmaat en het recidiverisico liggen doorgaans lager bij iemand die volledige verantwoordelijkheid neemt en inzicht biedt in zijn beweegredenen dan bij iemand die niets zegt en dus ook nergens verantwoordelijkheid voor neemt. En soms kan zwijgen voor een verdachte erger zijn dan een plausibele verklaring geven voor de aanwezigheid van belastende bewijsmiddelen. In het laatste geval kunnen officier en rechter de verklaring van een verdachte vervolgens “wegen” op geloofwaardigheid en toetsen (aan de overige bewijsmiddelen) en dan moet bekeken worden of dit de balans eventueel doet doorslaan naar een vrijspraak. Bij enkel zwijgen is dit niet mogelijk omdat er immers geen andere verklaring wordt gegeven. Hartelijke groet van Pascale Bruinen
Goedemiddag Pascale,
Vanmorgen las ik in De Stentor het artikel van een blogger.
Werd direct enthousiast. Zo gemakkelijk een medeblogger vinden
is niet zo eenvoudig.
Mijn blogs zijn veel korter van tekst, temeer ik ook meer een dichter ben.
Toch probeer ik ook wel columns en korte verhaaltjes te schrijven en
te publiceren. Voor mij is dat wat lastiger daar ik vaak breedsprakig ben;
in gedichten ben ik dat juist niet en erg to-the-point.
Op deze link staat een verhaaltje:
Succes met bloggen, het geeft een kijkje in de wereld van jou, maar ook justitie en maatschappij. Mooi!
Beste Ivar, hartelijk welkom op mijn blog! Wat leuk dat je de moeite hebt genomen te reageren, veel dank daarvoor. Breedsprakigheid is ook mijn valkuil…mijn columns in het Algemeen Dagblad hebben natuurlijk een maximum aantal woorden, dus daar houd ik me keurig aan. Maar op mijn eigen blog mag ik van mezelf langere stukjes schrijven, ha ha! Ik ga jouw site zeker eens bekijken. Jij ook heel veel succes gewenst met al je pennevruchten! Fijn weekend, groetjes van Pascale
Beste mevrouw Pascale Bruinen,
iedere laatste woensdagavond van de maand willen wij, bestuur en personeel van ’t Moks Cafe, (onderdeel van het gemeenschapshuis Mook) in ons cafe een culturele avond organiseren met diverse onderwerpen zoals kunst, natuur, bijzondere gebeurtenissen/verhalen, etc.
Onze vraag is nu of wij van uw toestemming krijgen om een van uw columns in de toekomst te mogen gebruiken om voor te dragen of nog leuker zou het zijn als u dit zelf zou willen doen.
De eerste keer dat wij dit organiseren is op woensdagavond 26 maart 2014.
Met vriendelijke groeten,
Stichting Gemeenschapshuis Mook
Henk Smit
voorzitter
Geachte heer Smit, ik voel me vereerd dat u een van mijn columns in de toekomst wilt gebruiken om voor te dragen op een culturele avond (om zelf aanwezig te zijn zal mij, zoals het er nu uitziet, niet lukken)! Als u mij (telkens) vooraf laat weten over welke column het gaat, zal ik u zo snel mogelijk berichten. Ik wens u alvast heel veel succes voor uw volgende gelegenheid op 26 maart as!
Met vriendelijke groet,
Pascale
Hallo Pascale,
Eindelijk ga ik je nu eens zeggen hoe leuk en interessant ik je columns in het AD vind. Het is verhelderend om een kijkje achter de schermen van het OM te krijgen. Door jouw manier van schrijven weet ik nu dat er “echte mensen” werken . Ik hoop dat je nog lang doorgaat.
Vr groeten
Ingrid van Calsteren
Hoi Ingrid, wat ontzettend leuk dat je de moeite neemt om een reactie achter te laten. Dat doet me goed om te lezen, dank je wel voor je compliment! Ik hoop dat je mijn andere columns – die van deze blog – ook kunt waarderen. Veel groeten van Pascale
Hoi Pascale ,
Bin geliek goon leeze noa de carnaval !!!
Eg hiel leuke artikelen en columns.
Gr Rob
Hoi Rob,
Daanke wel veur ut komplimint. Iech bin blij tots diech ze leuk vins! Väöl groete en u fijn weekend!
Reactie op column van 8 mei 2014 in Algemeen Dagblad:
Het is duidelijk dat we hier te maken hebben met een agressieveling die heel bewust zijn moeder bijna doodsloeg. De bedoeling van straf door de rechter opgelegd dient om van de gestrafte een beter mens te maken of ik moet me vergissen.
De huidige strafwet biedt daar geen enkele mogelijkheid toe. Die strafwet is volledig uit de tijd en zo vaak aangepast dat een rechter vaak door de bomen het bos niet meer ziet. Dus de simpele conclusie is dat deze wet helemaal moet worden aangepast. Dat lijkt moeilijk en tijdrovend maar dat is alleen maar wat men denkt. Om het niet moeilijk voor de rechter te maken krijgt hij maar een soort straf die hij kan uitdelen met de keuze van de tijdsduur van de straf van 3 dagen tot 30 jaar.
De straf heet “eenzame opsluiting” en dat is letterlijk bedoeld om aan het einde van de straf een herboren mens vrij te laten. Vervroegde vrijlating is uit den boze en zal geschrapt moeten worden net als begeleid verlof.
De garantie is na 2 jaar een herboren mens die nooit meer in een draaideur circuit terecht komt.
Hallo Bob, dank je wel voor je reactie op mijn column van vandaag in het Algemeen Dagblad. Ik heb de vrijheid genomen om je reactie iets in te korten. Inhoudelijk denk ik er op basis van mijn ervaringen anders over dan jij. Zo vind ik wel dat er in de huidige wet- en regelgeving voldoende mogelijkheden zijn om iemand op het rechte pad te krijgen. Die worden ook volop ingezet, maar leiden helaas niet altijd tot het gewenste resultaat. De bedoeling van het strafrecht is om anderen (generale preventie) en de pleger zelf (speciale preventie) ervan te weerhouden om (weer) in de fout te gaan en daarnaast is het doel om door de dader aangericht leed te vergelden. In het kader van de eerste twee doelen is het inderdaad van groot belang dat een gestrafte een beter mens wordt. Alleen denk ik dat je dit beter bereikt door middel van verplichte hulpverlening waarmee je de problemen die tot het delict hebben geleid behandelt (bijvoorbeeld door bijzondere voorwaarden te koppelen aan een deels voorwaardelijke straf) dan door eenzame opsluiting. Maar gelukkig leven we in een vrij land, dus ik respecteer jouw mening ook al ben ik het niet ermee eens. Het is ook helemaal niet erg want “we can agree to disagree”,toch? Een interessante discussie voeren op basis van argumenten is altijd positief. Vriendelijke groet, Pascale Bruinen
Vanmorgen 15 mei 2014 weer met veel plezier de column gelezen van Pascale Bruinen.
Op een prettig leesbare manier weer jij de complexheid van het rechtstelsel te verwoorden.
Echter vanmorgen stond er een storende fout in de column:
het bedoelde snoepje is niet Fruitella, maar wordt met dubbel T geschreven n.l. Fruit-tella
Voor iemand die deze snoepjes al bijna 40 jaar maakt is dat best schrikken.
De naam is n.l. ontleent aan het soort snoepje en de ingrediënten:
– Fruit – van het fruit (aroma) dat wordt gebruikt
– Tella – van het soort deeg waarvan dit snoepje wordt gemaakt, het z.g. tella-deeg.
Jammer dat de fout een aantal keren terugkomt, maar verder weer een prettige column.
Groet en nog veel succes met de column.
Fred Stolwijk, Terheijden.
Hallo Fred, o jee, ik begrijp heel goed dat deze pijnlijke verschrijving tegen je zere been was als maker van dit heerlijke snoepje (jawel, ik eet ze zelf heel graag!) Excuses dus!!! Normaal gesproken check ik ook van heel veel zaken nog of ik wel de juiste spelling gebruik, maar in dit geval dacht ik het wel goed te hebben. Niet dus! Wel heel interessant om te leren dat tella een soort van deeg is. Nooit geweten! Ik ben heel blij dat je de moeite neemt om te reageren en mij zo weer ietsje wijzer te maken. Dank je wel dus en fijn om te lezen dat je mijn columns met veel plezier leest. Vind ik altijd leuk om te horen! Vriendelijke groeten en heel veel succes met Fruit-tella (die vergeet ik nooit meer!), Pascale Bruinen
Beste Pascale,
Vanmorgen las ik in het AD weer één van je open onthullingen van hoe jij de wereld waarneemt. Hierbij spreek je onder andere over het feit dat je bewust bent van je kwetsbare opstelling ten opzichte van je beroep en werkomgeving in relatie met hetgeen je schrijft in columns en komend boek. Wat ik telkens bij je verhaaltjes voel is die enorme behoefte (drang?) om te schrijven en dan, wanneer je schrijft kan je niet anders dan een directe spiegel van je innerlijk landschap in woorden omzetten. Er zijn daarbij geen verborgen agenda’s en dat maakt de verbinding/contact zo direct en echt.
Over de kracht van zulk een directheid heb ik zojuist een boekje geschreven en dat zal ik je heel graag toesturen. Je moet mij daarvoor alleen even een toezend-adres geven.
In bewondering,
Paul van Stapele
Hallo Paul, wow, van jouw mooie compliment krijg ik rode blossen van op mijn wangen. Zoals jij het omschrijft is het inderdaad, ik ben trots dat ik die authenticiteit kennelijk weet over te brengen op mijn lezers. Dank je wel voor je reactie. Wat gaaf dat je een boek hebt geschreven! Proficiat daarmee. Als je daar ook zo graag aan hebt gewerkt als ik aan het mijne, weet ik wel een beetje hoe dat voelt. Ik stel het op prijs dat je mij je boek wilt toesturen maar ik heb voor mezelf als stelregel geen cadeaus aan te nemen, ook al zijn ze nog zo goed bedoeld (zoals ook in dit geval). Ik hoop dat je daar begrip voor kunt opbrengen. Ik wens je een goed weekend en nog veel schrijfplezier!
Beste mevrouw Bruinen,
Als student Rechten had ik dezelfde verbazing, net als uw vakgenoten in spe, omtrent de formele voorvragen zoals die beschreven staan in art. 348 Sv. Voor het publiek die er weet van heeft komt het misschien slordig over, in een vak waar precisie vereist is, dat een rechter zo over deze processuele vragen heen walst. Dit geldt ook voor het beschrijven van de voorvragen in vonnissen. Maar nog geen enkele rechtsgeleerde heeft mij duidelijk kunnen maken waarom het gaat zoals het gaat. Is het een vanzelfsprekendheid geworden, net als de handelingen die we verrichten tijdens het autorijden? Of moeten we spreken van laksheid van de rechterlijke macht, die het niet benoemen van de voorvragen als norm hebben geaccepteerd?
Misschien kunt u ons, lezers enig inzicht in bovenstaande vraag geven.
Met vriendelijke groet,
Vincent Punt
Hallo Vincent, nee, ik denk zeker niet dat het laksheid is, maar het zou wel met routine te maken kunnen hebben. En het is een gegeven dat drie van de vier voorvragen in het overgrote deel van de zaken niet een issue zijn (de geldigheid van de dagvaarding v.w.b. de betekening wordt standaard bekeken als verdachte niet verschijnt). De andere vragen zullen wellicht wel nog even in het hoofd van de rechter spelen, maar worden alleen expliciet aan de orde gesteld als daar een directe aanleiding toe is. Anders worden ze niet benoemd. Maar al met al zie ik geen reden voor enige ongerustheid 🙂
Fijn weekend en bedankt voor de reactie! Groetjes van Pascale
Beste Pascale Bruinen,
Mijn petje af voor uw heerlijke columns. Daar kan ik echt van genieten. Ikzelf ben ook columnist maar dan op een ander vlak. (religieuze zaken) Maar uw wedervaren als Officier van Justitie zijn heerlijk om te lezen. Mooi om te zien hoe dat vanuit uw positie allemaal weergeeft met een geweldige humoristische ondertoon. Blijven voortgaan zou ik zeggen.
O ja, nog even een juridisch technisch vraagje. De zus van mijn vriendin woont in Canada, ze is 80 en heeft een hartoperatie ondergaan. Bypass, stent gezet enz. Nu heeft haar broer hier in Holland haar via (privézaak over huizenbezit) de rechter gedaagd om naar een zitting te komen. Zij kan niet vanwege haar gezondheid. Is te zwak en mag niet vliegen. Volgens mijn vriendin heeft de rechter haar alsnog gesommeerd per vliegtuig over te komen om bij de zitting aanwezig te zijn. Ik zeg dat dat niet hoeft. Haar arts aldaar kan toch bij monde van een medisch attest verklaren dat zij niet mag vliegen. En haar advocaat kan dan toch namens haar aanwezig zijn? Nee, volgens mijn vriendin staat de rechter erop dat ze komt. Haar leeftijd (80) is daar geen belemmering in. Nee, maar ze is wel doodziek en dus te zwak om binnen drie weken naar Holland te komen. Kan een rechter dat inderdaad afdwingen?
Sorry hoor, dit komt als ik het zo schrijf in mijn ogen bijna als geneuzel over, maar mijn goede vriendin, zit er behoorlijk mee. Is bijna een column waard. Verder zie ik uit naar uw volgende belevenissen en heel veel sterkte in uw werk en columns.
Met vriendelijk groet,
Peter Bakker
Beste Peter Bakker, dank voor het mooie compliment, dat is altijd weer leuk om te lezen. Ten aanzien van de zus van uw vriendin kan ik daar vanuit mijn positie moeilijk over oordelen. Ik kan u alleen maar aanraden om dit probleem neer te leggen bij haar advocaat, dat is hier de geëigende persoon om hierin op te treden. Maar ik snap heel goed dat uw vriendin er mee in de maag zit. Veel succes daarmee en wellicht tot blogs! Fijn weekend!
Je column gelezen en gezien dat je beweert 50 jaar te zijn. Dat klopt je foto volgens mij niet. Daar zie ik een vrouw die ik tussen de 35 en 40 had geschat. Is dat een oudere foto?
Verder lees ik als voormalige politierechterverslaggever je column met buitengewone interesse. Wel jammer dat je op aktuele zaken die je onder je hoede krijgt niet kan of mag ingaan.
Hallo Eduard, leuk dat je reageert via mijn blog! Nou, heel erg bedankt voor je compliment want die foto is van een jaar of 2 terug, ha ha! Tja, als voormalige politierechterverslaggever weet je wel hoe het werkt, denk ik. Maar als je het interessant vindt om meer te weten over mijn werk; rond de 27e januari komt mijn boek uit getiteld “Mijn eerste lijk is gelukkig vers” dat gaat over mijn belevenissen als vrouwelijke officier van justitie. Daarin komen uiteraard ook diverse zaken die ik heb gedaan aan de orde. Fijne avond nog, groetjes van Pascale
Hallo Pascale,
Ik geniet iedere week van je columns in het AD.
Ik heb eigenlijk een brutale vraag:
Mijn nicht studeert rechten aan de universiteit in Leiden.
Haar uiteindelijke doel is om later ook officier van justitie te worden.
Is het mogelijk dat zij een dag met jou mee kan lopen op de rechtbank.
Je zou haar er een heel groot plezier mee doen.
Groeten.
Joop van Waas
Beste Joop, wat leuk dat je nicht rechten studeert en ovj wil worden! Je zult begrijpen dat we vaker dit soort verzoeken krijgen en dat we niet “zomaar” mensen kunnen laten meelopen. Bovendien moeten dergelijke verzoeken ook met anderen worden afgestemd en zal er ook een screening moeten plaatsvinden. Kortom, het is niet iets dat we snel even goed vinden. Ik zal het echter zekerheidshalve toch eens bespreken en je dan iets laten horen. Met vriendelijke groet, Pascale Bruinen
Hallo mevrouw de opgewekte officier, bij u is de advocatuur volledig overbodig (kijk maar naar Bram) ook ik maak regelmatig een cruise en wat u daarover schrijft is helemaal waar! Mijn laatste boottocht 8 oktober 22 dagen van IJmuiden/Kaapstad.Aankomende 20 juni wordt het een rondje IJSLAND vanuit Amsterdam. Pas dan ga ik uw boek lezen tijdens die tocht. Vriendelijke groeten Nico Lindhout.
Hallo Nico! Wow, dat moet een fantastische cruise zijn geweest in oktober, wát een ongelofelijk verre zeereis! Ik wens u veel cruise- en leesplezier in juni!
Groeten van Pascale
Zelfs op de Costa Concordia gevaren naar Brazilie! Wat een schip was dat!
En mevrouw Bruinen, Nessun Dorma en het Ave Maria klinken prachtig op de Atlantische Oceaan.
Ik las dat vanavond de wandeling
met jou is. Kijken of later zeker terug zien!
Heb het toch maar op FB gezet.
Omdat onze zoon Rechten studeert
heeft het zeker onze aandacht.
Recht heeft zijn beloop zo luidt het spreekwoord.
Maar soms zou je een iets andere richting overwegen…
Dit komt dan omdat een kwestie je persoonlijk raakt.
Een kijkje in die wereld moet bijzonde zijn en hoop
Ik hier te zien of in je boek te lezen.
Succes
http://dewandeling.kro.nl/seizoenen/seizoen_2015/afleveringen/16-03-2015
Dank je wel, ook voor het delen! Groetjes, Pascale
De Wandeling prachtig Mevrouw Bruinen het verhaal van de Uil zie je wel Nessun Dorma !
Bedankt voor de reactie!
Geachte Mevrouw Bruinen,na het lezen van uw laatste column (19/3)moest ik even terug denken aan De Wandeling waarin u tegen de interviewer zei dat u uw emotie’s niet weg stopt tijdens een zitting.Wat ik mij afvraag is (ik refereer naar uw laatste column)blijf je dan nog wel objectief zeker met dit soort conflikten je ziet het ook veel bij de Rijdende Rechter waar mensen ontzettend emotioneel kunnen worden vaak om flut zaken.Vraag me dan af hoe beoordelen uw bazen dit?Begrijp me niet verkeerd mevrouw ik als leek kan helemaal met uw mee gaan maar die strenge heren hoe gaan die daar mee om?Ik moet vaak denken aan die prachtige documantaire van destijds over de gebroeders Anker uit Leeuwarden toen zij met die verschrikkelijke pedo zaak bezig waren.En wat mij zo trof toen Wim Anker zei dat ze met regelmaat vier levenslange gestraften gewoon bezoeken want zo zei hij achter elke misdadiger zit ook een mens.Volgens mij Mevrouw de Officier bent u ook zo,maar uw bazen??? Hartelijke groeten Nico Lindhout. PS; De wijze Uil geweldig.
Geachte heer Lindhout,
In de uitzending van De Wandeling heb ik inderdaad aangegeven dat ik mijn emoties niet wegstop als ik de zittingzaal in ga. Dat zou ook tegennatuurlijk zijn. Maar ik laat ze evenmin de overhand nemen want er moet uiteraard altijd met een juridische, dus zakelijke, bril worden geoordeeld. Maar beide kunnen goed samen gaan, dat bewijs ik in de praktijk al jarenlang. Ik beoordeel de zaak juridisch, dus of er voldoende bewijs in zit. Vervolgens kijk ik naar de persoon van de verdachte en de impact van het feit op eventuele slachtoffers. Omdat ik ook maar een mens ben, kan ik me dus geraakt voelen door een zaak en/of door wat een verdachte in zijn leven en/of een slachtoffer tengevolge van het feit heeft meegemaakt. Omdat ik empathie heb, ben ik een betere officier, vind ik zelf. En ik denk dat mijn “bazen”, zoals u ze omschrijft, hierover niets te klagen hebben. Met vriendelijke groet, Pascale Bruinen
Dank u wel mevrouw Bruinen voor uw reactie.Groeten aan uw bazen!Welterusten.
Afgelopen avond een nieuwe uitzending gezien De Wandeling ! 05/04 wat een prachtig verhaal van die Mevrouw en ontroerend . Prachtig hoe ze haar leven weer wist op te bouwen en tegelijkertijd hoe is dit in Godsnaam mogelijk!Om in Schotland 2000 km te gaan hardlopen en slapen in een tentje waar niemand komt..Mevrouw Bruinen u schreef onlangs dat er zoveel naamloze Ned zijn die gewoon er van alles aan doet om te leven en niemand kwaad doen nou die mevrouw heeft voor mij Karakter van Bordewijk gelezen!Tranen in mijn ogen. Ik hoop dat u die uitzending heeft gezien kijken echt waar!
afz; Nico Lindhout! Ps Ik ben een fan van u.Prachtig verhaal van die doorzoeking met dat kind en die speen.
het was 06/04
Hallo Pascale(mooie naam)
Altijd lees ik jouw culumns in het A.D.met plezier.Nu net tot 10 tellen.Wat leuk die compassie van je voor die vent.Dit gedrag komt mij bekent voor in mijn omgeving.Het blijkt dat heel veel adhd hebben,waardoor ze niet tot 10 kunnen tellen,vanwege drukte in hun hoofd naar drugs grijpen,geen verantwoordelijks gevoel hebben,trillseekers zijn,gauw ontploffen,als ze berouw hebben tranen met tuiten huilen en beterschap beloven,maar vaak hele leuke gasten zijn waar je niet mee getrouwd moet zijn.Vaak oorzaak van echtscheiding.Ergo ze kunnen er niet veel aan doen.Met psichriatisch onderzoek kunnen ze misschien nog strafvermindering krijgen,haha.Maar hier was het niet nodig want jij had het goed gezien.
Dank je wel Hans voor je reactie. Ik zie inderdaad geregeld verdachten met ADHD maar bij deze man was dit niet officieel vastgesteld. Hij leek wel oprecht in zijn voornemen om zich voortaan in te houden. Of hem dat ook lukt, zal de toekomst leren. Fijne zondag nog!
Ik heb uw boek gelezen tijdens een cruise naar A’dam/IJsland met de Costa Fortuna 20/6.Hoofstuk 18 zal ik nooit vergeten wat een zaak!Tijdens het lezen van genoemd hoofstuk was er best wel een storm maar het is gewoon aan me voorbij gegaan.Joh mevrouw de officier,als u geen AG wordt wie dan wel.
Beste heer Lindhout, wat fijn dat u de storm op zee dankzij mijn boek niet heeft gemerkt! Dan heb ik het goed gedaan, denk ik. Ik hoop trouwens dat uw cruise, ondanks de storm, erg mooi was.
Zeker weten u kunt nog mee met uw man 22/7 vertrekt hij weer.Maar wat een zaak zeg!Saskia Noort is volgens mij best jaloers omdat zij fictie schrijft.
Ha ha, dat zou wat zijn, Saskia Noort die jaloers is op mijn persoontje….maar wie weet, de wonderen zijn de wereld nog niet uit!
Kijken in de Ziel.De uitzending van 03/08 jl heb ik nogal met verwondering bekeken, waarom? Het interview met rechter Mr R.Otte over de eerste hoger beroepszaak van Lucia daarin zei Mr Otte (als ik het goed heb beluisterd)we mochten ons niet buigen over de schuldvraag!! De heer Verbraak reageerde ook nogal verbaasd hierop en ik kreeg een rilling.Schuld en Boete ging door mijn hoofd!Wat ik mij al de hele week afloop te vragen is van wie krijgen zij dan zg die opdracht?Kunt u mij dat uitleggen?En wat betekent abstraheren in juridische zin (uitzending 10/08) de Hoogedelgestrenge Heer kon het niet uitleggen in gewone mensen taal dus vraag ik het aan de Weledel Gestrenge Vrouwe Mr Pascal Bruinen!En het leuke is u bent niet zo streng vandaar.
Hartelijke groeten Nico Lindhout.
Beste heer Lindhout, omdat ik de precieze gang van zaken in deze niet ken, waag ik me niet aan een interpretatie van de opmerking van mr. Otte. Wel kan ik u uitleggen dat “abstraheren” betekent dat je bepaalde zaken buiten beschouwing laat. Dan zou u de betreffende zinssnede nog eens moeten beluisteren, wellicht dat u dan wel begrijpt wat hij bedoelde.
betreft je column van 20 augustus :
14 maanden heb ik geen zicht op,
maar 20.000 liter op 1500 vierkante meter wel, de verf is heel erg dik geweest!
op 1 vierkante meter 13,3 liter verf, wat is hier fout?
met 1 liter verf op ‘gladde’ oppervlakken gemiddeld ca. 12 vierkante meter,
op muren zal het wel minder zijn.
zie uit naar de column van 27 augustus met een verklaring.
Met vriendelijke groet van Cor van Herk
Beste Cor, tja, dit is de informatie die ik heb opgepikt uit diverse artikelen. Natuurlijk ben ik er zelf niet bij geweest maar ze zouden die 20.000 liter gebruikt hebben voor in totaal 209 huizen…wellicht hebben ze verschillende lagen nodig gehad, want er zitten wat kleuren over elkaar heen. Maar misschien is het wel het beste als je je direct richt tot de schilders, German Crew in Pachuca 🙂
in de column van vandaag staat , dat eent weede boek er aan komt , hoe heet het eerste boek ????
Hallo Ed, mijn eerste boek heet”Mijn eerste lijk is gelukkig vers”. Maar je kunt me ook volgen op mijn nieuwe website die binnenkort online komt, http://www.pascalebruinen.com. Ik wens je een mooi 2016!
Geachte mr. Buinen / Beste Pascale,
Graag zou ik u mijn wat late reactie toesturen op uw NRC artikeltje ‘Levenslessen’ van 28 november. Laat mij svp even weten, waar en hoe dat kan.
Met vriendelijke groeten, Marchinus Hofkamp
Geachte heer Hofkamp, dat kunt u het beste doen via mijn website, http://www.pascalebruinen.com, via het contactformulier. Met vriendelijke groet, Pascale Bruinen.
Dag Pascale ,Heb je boek besteld 😁 ik ga het kado geven aan mijn lieve schoonmoeder . Ik weet zeker dat ze het geweldig gaat vinden.
Hallo oud collega en columnsfan, gelukkig Nieuwjaar! En wat ontzettend leuk dat je mijn boek hebt besteld! Ik hoor te zijner tijd graag of je lieve schoonmoeder het inderdaad kon waarderen.
Veel voorspoed gewenst in 2017!
Groetjes van Pascale