Ik ben best een doelgericht type. Zo had ik mij jaren geleden, niet gehinderd door enige gêne of valse bescheidenheid, voorgenomen dat ik in het jaar dat ik vijftig zou worden een heus boek moest hebben geschreven. En laat dat van mij nou op 27 januari 2015 uit komen, nipt voor het begin van mijn eenenvijftigste levensjaar.
Omdat ik als officier publiekelijk onder een vergrootglas lig en bij mijn doelgroep niet bepaald de populariteitsprijs win, heb ik lang getwijfeld over het nastreven van een parallelle schrijfcarrière. Want eigenlijk is het zaak om zo low profile mogelijk te blijven. Uiteindelijk hebben mijn schrijfdrang en bijbehorende wens gelezen te worden het toch gewonnen van mijn angst om anderen deelgenoot te maken van mijn gevoelens en ben ik begonnen met columns schrijven.
En geloof me, mijn diepste zielenroerselen toevertrouwen aan een groot en onbekend publiek voelde voor mij in het begin even eng als, pak hem beet, selfies maken in mijn blote kont en die vervolgens vrolijk posten op Facebook (en nee, aangezien ik niet Heleen van Royen ben, doe ik dit niet echt dus bespaar jullie de moeite om nu snel te gaan kijken).
Sinds ik mijn manuscript bij mijn uitgever heb ingeleverd, begint zich bij mij dus langzaam maar zeker een gezonde spanning op te bouwen. Want ik steek toch op een enorme manier mijn officiersnek uit. Er is immers tot dusverre nog niemand in mijn vakgebied die eerder op zo’n openhartige manier stelling heeft genomen over de meest uiteenlopende onderwerpen die mijn beroep aangaan.
Zo wijd ik een hoofdstuk aan mijn goede en minder goede ervaringen met strafrechters en verwoord ik in een ander hoofdstuk wat ik zoal meemaak met advocaten. Dat varieert van grappige momenten tot situaties waarin ik me groen en geel erger. En ja, nadat mijn boek op de markt is, zal ik ze in de rechtszaal nog tegenkomen.
De rode draad in het boek is de impact die mijn beroep heeft op verdachten, slachtoffers en op mijzelf en mijn gezin. Omdat ik me kwetsbaar opstel, is het een uiterst persoonlijk boek geworden.
Zou het daarom zijn dat ik, naarmate de publicatiedatum dichterbij komt, vaker moet denken aan dat wijze Chinese spreekwoord: “Wees voorzichtig met wat je wenst, want je wens zou nog wel eens uit kunnen komen”?
Over een maand zal ik het weten.
© Pascale Bruinen
Deze column is in iets andere vorm op 28 augustus 2014 verschenen in het Algemeen Dagblad.
cool columns 
Juist, omdat in de wereld van vandaag is het zo gewenst dat sommige mensen op welke wijze dan ook, begrip proberen te kweken.
Ik vind het heel erg dapper van je.
Mijn blog is tamelijk autobiografisch, maar juist over de beslommeringen op mijn werk schrijf ik bewust niet, om redenen die jij zojuist al genoemd hebt.
Ken je trouwens Wondelgijn? (Vást;-)
Groet, Narda
Hee Narda, dank je wel voor je reactie. ik ben benieuwd of jij ooit nog wel over je werk gaat schrijven. Bij mij is het ook in diverse fases gegaan, dus wie weet…Zeg nooit nooit! Ik kende Wondelgijn niet (hoe erg is dat?) maar vind het wel een hele mooie site. Dank je wel voor de tip! Groetjes, Pascale
Wondelgijn is griffier. Heel soms schrijft ze ook over haar werk op de rechtbank.
Ik ben benieuwd naar het boek!
Hoi mede-blondine! Dank je wel voor je reactie, leuk om te lezen dat je nieuwsgierig bent. Jij hebt trouwens een hele mooie site, complimenten! Groetjes van Pascale
Ik ben uitermate benieuwd en ga het boek zeker kopen.
Mijn beste wensen voor 2015 !
Hallo Albert, dank je wel voor je reactie en goede wensen. Wat leuk dat je mijn boek wilt kopen! Ik wens jou ook een heel mooi 2015 toe!
Ben benieuwd en ga je boek zeker kopen. Schrijf je onder je eigen naam ? En mogen wij de titel al weten?
Ik wens je in ieder geval een heel gelukkig , gezond ,reislustig maar vooral een creatief 2015!
Hoi Caroline, ja ik schrijf gewoon onder mijn eigen naam. Mijn boek draagt de titel: “Mijn eerste lijk is gelukkig vers” en refereert aan een van mijn vele belevenissen als officier van justitie, namelijk hoe ik als beginnend magistraat een gerechtelijke sectie bij moest wonen. Ik ben vereerd dat je mijn boek wilt kopen. Ik hoop dat het je veel leesplezier mag brengen. Ik wens jou ook een schitterend 2015 toe met alle goeds!
Pascale,
Omdat het 2 januari is wens ik je ook hier een fantastisch, succesvol en plezierig 2015 toe.
Je zegt het zelf in zoveel woorden: je hoeft niet in je blote kont in beeld om jezelf bloot te geven. Op die manier ben je al kwetsbaar genoeg. Toch zal je de komende tijd merken dat juist die kwetsbaarheid – temeer omdat jij die vanaf 27 januari a.s (of eigenlijk al vanaf 25 januari tijdens de presentatie) al in optima forma zal tonen – jou sterker gaat maken in jouw drang om nog meer van jezelf te laten zien. Op literair gebied wel te verstaan. Ik vind het zeer moedig van je om je nu al, en niet pas na je pensioen, te uiten over persoonlijke stellingnames t.a.v. jouw uiterst kwetsbare beroep van O.v.J.
Ik heb iets soortgelijks als politieman gedaan en stelde mij ook kwetsbaar op binnen de beroepsgroep. Kritisch zijn kan op veel manieren en meestal hoeft dat niet te leiden tot conflicten, zolang het beroep en de mensen binnen het beroep maar gerespecteerd worden, zoals wij onszelf respecteren. Je krijgt wat je geeft. Misschien is dat gezegde ook afkomstig uit het Chinees? Wie weet? In deze dagen komt wel meer wijsheid uit het oosten, nietwaar?
Jouw droom/wens is uitgekomen. Daar mag je met recht (om in vaktermen te blijven) heel erg trots op zijn. Op 25 januari a.s. kom ik naar jouw trots kijken. Gegarandeerd dat ik hierdoor geïnspireerd zal raken om zelf verder te blijven dromen en wensen.
de blauwe diender
Wat een mooie woorden, dank je wel! En heel leuk als ik je 25 januari a.s. bij de boekpresentatie mag begroeten!
Wat een taalfouten…wankel in bed geschreven…
Heb momenteel maffiemaat van B.M. van de bieb geleend.
Mijn vrouw vond het niet veel. Ik ga nog wel de start die ik maakte
afronden. Een oordeel moet wel eerlijk geschieden.
Jouw schrijven bevalt tot op heden wel. Maar hier lees ik
dat het ook weer korte verhalen zijn..?
Succes wens ik je evengoed toe.
Poëzie en romans en thrillers blijven mijn voorkeur hebben.
Al zijn praktijkvoorbeelden of het kwetsbaar opstellen van de auteur
zelf ook punten die ik zelf graag aan het papier toevertrouw.
Best wishes for future…
Woorden van mij in de link…
Mijn boek is geen verzameling korte verhalen maar één vloeiend geheel. Het gaat over alles wat ik zoal als officier heb meegemaakt vanaf de tijd dat ik vanuit de advocatuur overstapte naar het OM. Wel zijn mijn columns van het Algemeen Dagblad er deels in verwerkt. Dank je wel voor je goede wensen!
Klinkt al beter…autobiografisch of toch ander persoon in de hoofsdrol?
Nee hoor, harstikke autobiografisch!
Ik ben benieuwd naar je boek!! Spannend!
Hoi Romana, leuk dat je nieuwsgierig bent. Nog 25 dagen…Groetjes van Pascale
Lieve Pascale, mocht het te heet onder je voetjes worden af en toe omdat er naar je gesneerd gaat worden……, of merk je dat je vanwege de overload aan positieve reacties op je boek, naast je schoenen gaat lopen……dan PUMP je er nog maar een lesje bij, of je begint van tevoren op de vrijdag met om 8.00u Hot -yoga, wordt je heerlijk uitgebalanceerd van en blijf je meer geaard.
e 27e staat rood en groot in mijn agenda, ik ben zooooo benieuwd waar zo’n klein formaat meisje zo groots in is!!! En Happy New Year xx
Ha ha ha, jij moet dringend ook je eigen blog beginnen meid, je hebt volgens mij echt talent! Dit is inderdaad een geweldig advies, en o zo waar. Ook veel dank voor je Nieuwjaarswens. Op mijn beurt wens ik jou een energiek, inspirerend, zorgeloos, sprankelend, positief, optimistisch, wondermooi 2015! Je verdient het.
Hallo Pascalle,
Ik kijk uit naar jouw boek en ben erg benieuwd naar de inhoud. Wat er zoal in jouw leven gebeurt en waar je je allemaal tegen moet wapenen.
Ook een gelukkig en succesvol 2015.
Hallo Tinie, wat leuk dat je uitkijkt naar mijn boek. Ik wens jou ook een gezond en gezellig 2015! Hartelijke groeten van Pascale
Wat is het ergste dat je kan overkomen door je kwetsbaar op te stellen? Dat je hart wordt gebroken? Wel, een gebroken hart laat het licht mooi door,…….
Wat een prachtige zin, “een gebroken hart laat het licht mooi door”…
Ik ben benieuwd naar je boek, Pascale. En naar de reacties en recensies.
En de beste wensen nog! (zie link).
Dank je wel! En ook voor jou de beste wensen voor 2015!