Gedachtenkracht

Van alle krachten die bestaan is die van onze geest wellicht de meest onderschatte. Daar bevindt zich je verbeeldingskracht, een unieke capaciteit waarmee we onszelf door tijd en ruimte kunnen verplaatsen zonder dat we fysiek ook maar één stap hoeven te zetten. Je zit bijvoorbeeld op het werk in een saaie vergadering en je gedachten dwalen al snel af naar die heerlijke strandvakantie. In een fractie van een seconde voel je weer de warmte van de zon op je gezicht en proef je opnieuw dat verkoelende roseetje. Je lijf zit dan wel op kantoor, maar je geest vertoeft lekker ver weg in het zonnetje.

Iedereen heeft dagelijks minimaal 50.000 gedachten. Het overgrote deel daarvan vergeten we weer onmiddellijk. Van alle gedachten die we bewust registreren is maar liefst 75% negatief van aard. Dat kan variëren van piekeren over een vervelende opmerking van je schoonmoeder tot bezorgd zijn over die grote presentatie van overmorgen. Wat we denken houdt verband met onze conditionering. Ieder mens wordt beïnvloed door opvoeding, scholing, opinies van vrienden en dergelijke. Als je de pech hebt dat je een leraar had die je steeds vertelde dat je nooit iets zou bereiken of een moeder die altijd zeurde dat je te dik was, doet dat iets met je zelfbeeld. Op den duur gaat je geest dit echt geloven met als gevolg dat je je er ook naar gaat gedragen. Henry Ford, de oprichter van het gelijknamige automerk, sloeg daarom de spijker op zijn kop toen hij zei: ‘Of je nu denkt dat je iets kunt of dat je iets niet kunt, in beide gevallen heb je gelijk’.

Gelukkig kun je hier zelf iets aan doen! De meeste mensen leven in alle hectiek van de dag op de automatische piloot en worden dus geleefd. Maar je kunt het stuur weer zelf overnemen door welbewust naar je opkomende gedachten te kijken. Is het een positieve of een negatieve gedachte? Sta jij op met ‘Als het maar niet gaat regenen’, ‘Ik hoop niet dat de baas een slechte bui heeft’ of ‘Ik ben bang dat ik te laat kom’? Zeg dan ‘STOP!!!’ tegen jezelf en draai de gedachten om zodat ze positief van aard worden: ‘Het blijft lekker droog vandaag!’, ‘De baas is vast in opperbeste stemming’ en ‘Fijn dat ik ruim op tijd ben’. Wat ook helpt, is lief zijn voor jezelf. Vergeef jezelf als je iets fout doet en lach erom in plaats van jezelf eindeloos te blijven pijnigen. Toegegeven, positief denken en jezelf behandelen als je beste vriend(in) vergen beide enige oefening (been there, done that) én volharding maar je leven wordt er echt beter, mooier en relaxter door.

Dat komt door de wet van de aantrekkingskracht. Deze universele natuurwet is zo echt als de wet van de zwaartekracht en houdt – simpel gezegd – in dat je aantrekt wat je denkt (positief of negatief). Wat begint als een gedachte in je geest verwezenlijkt zich zo in de zintuiglijk waarneembare wereld. Het woordje ‘niet’ maakt echter geen deel uit van de vocabulaire van deze wet. Als je dus voortdurend denkt ‘Ik wil niet ziek worden’, zal dit juist in tegenovergestelde vorm worden opgevat.

Het Chinese spreekwoord ‘Pas op met wat je wenst, want je wens zou nog wel eens uit kunnen komen’ vat de kern van de wet van de aantrekkingskracht prachtig samen.

Neem dus verantwoordelijkheid voor al je gedachten door ze bewust te bekijken en de negatieve denktrant stelselmatig om te draaien.

Want je gedachten van nu vormen je werkelijkheid van morgen.

© Pascale Bruinen

Deze column is eerder verschenen als blog in de serie ‘Goeroe op gympen’ op Chapeau Magazine.com

unknown

Chinees Spreekwoord

Ik ben best een doelgericht type. Zo had ik mij jaren geleden, niet gehinderd door enige gêne of valse bescheidenheid, voorgenomen dat ik in het jaar dat ik vijftig zou worden een heus boek moest hebben geschreven. En laat dat van mij nou op 27 januari 2015 uit komen, nipt voor het begin van mijn eenenvijftigste levensjaar.

Omdat ik als officier publiekelijk onder een vergrootglas lig en bij mijn doelgroep niet bepaald de populariteitsprijs win, heb ik lang getwijfeld over het nastreven van een parallelle schrijfcarrière. Want eigenlijk is het zaak om zo low profile mogelijk te blijven. Uiteindelijk hebben mijn schrijfdrang en bijbehorende wens gelezen te worden het toch gewonnen van mijn angst om anderen deelgenoot te maken van mijn gevoelens en ben ik begonnen met columns schrijven.

En geloof me, mijn diepste zielenroerselen toevertrouwen aan een groot en onbekend publiek voelde voor mij in het begin even eng als, pak hem beet, selfies maken in mijn blote kont en die vervolgens vrolijk posten op Facebook (en nee, aangezien ik niet Heleen van Royen ben, doe ik dit niet echt dus bespaar jullie de moeite om nu snel te gaan kijken).

Sinds ik mijn manuscript bij mijn uitgever heb ingeleverd, begint zich bij mij dus langzaam maar zeker een gezonde spanning op te bouwen. Want ik steek toch op een enorme manier mijn officiersnek uit. Er is immers tot dusverre nog niemand in mijn vakgebied die eerder op zo’n openhartige manier stelling heeft genomen over de meest uiteenlopende onderwerpen die mijn beroep aangaan.

Zo wijd ik een hoofdstuk aan mijn goede en minder goede ervaringen met strafrechters en verwoord ik in een ander hoofdstuk wat ik zoal meemaak met advocaten. Dat varieert van grappige momenten tot situaties waarin ik me groen en geel erger. En ja, nadat mijn boek op de markt is, zal ik ze in de rechtszaal nog tegenkomen.

De rode draad in het boek is de impact die mijn beroep heeft op verdachten, slachtoffers en op mijzelf en mijn gezin. Omdat ik me kwetsbaar opstel, is het een uiterst persoonlijk boek geworden.

Zou het daarom zijn dat ik, naarmate de publicatiedatum dichterbij komt, vaker moet denken aan dat wijze Chinese spreekwoord: “Wees voorzichtig met wat je wenst, want je wens zou nog wel eens uit kunnen komen”?

Over een maand zal ik het weten.

© Pascale Bruinen

Deze column is in iets andere vorm op 28 augustus 2014 verschenen in het Algemeen Dagblad.

Chinees spreekwoord